Aklımın penceresinden baktım dünyaya, beğenmediği için ona sığdıramadığım ne çok şey varmış, sınırlarından nefes alamadım, kalamadım hep orada, kalbimin penceresinden baktım sonra, aklıma sığmayanları oraya da koyamamışım, hala bir sürü boş yer varmış, yalnızlığa bu yüzden kızamadım, ruhumun penceresinden baktım birde, her şey ne güzel, olan olmakta ve her şey tam yerinde!
“Ben insanmışım” dedim! İşte O gündü, tüm sınırlarımı kabul edip aklımı özgürleştirdiğim gün, o gündü, yüreğimin sevgiyle dolduğu, yalnızlığın çıkıp gittiği gün! O gündü, ilk kez korkmayı bırakıp şansa elimi uzattığım gün, aynı anda sende elini uzatıp benim elimi tuttun ya, artık ruhum ruhundu, herkesi ve herşeyi kapsayan sonsuz aynada sen bendin, bende sendim!
Bizi sevgiyle kucaklıyorum AŞK KOKUM!
Jack ÇETİNKAYA
Hasretle uzaktan üstünü örtüp koklayarak uyuttuğum,
Fatma gül NİL’e hitaben….