Toprak suya hasretti.
Gök gürledi, inledi ama bir damla su vermedi toprağa.
Toprak kurudu, nebat kurudu, can kurudu.
Ademoğlu yandı da yandı.
Her şey kirlenmişti. Toz pas içindeydi dünya,
Hunharca katletilmiş yağmalanmıştı güzel olan ne varsa .
İnsanoğlu yaşamak adına, öldürmeyi marifet saydı.
Dağların beli büküldü,
Ağaçlar yaprağa, nehirler suya hasret kaldı.
Dualar edildi, adaklar adandı göklere ama
Nafile bulutlar çoktan veda edip gitmişlerdi dönmemek üzere…